Nabij de flanken van de Bemelerberg bevindt zich een indrukwekkend stukje Limburgs landschap. Een oude Mergelgroeve die sinds 2017 wordt beheerd door Stichting het Limburgs Landschap. Het publiek mag het gebied van de groeve niet vrij betreden. Dat recht is weggelegd voor de Konikpaarden en Nederlandse landgeiten die er een huis hebben gevonden. En die geiten, die mogen voor Zuid-Limburgse begrippen best de stempel berggeit dragen.
En die stempel krijg jij ook tijdens de 30e editie van Limburgs Mooiste. Want de routemeester heeft iets moois verstopt in de twee rode lussen van 110km en 150km. We gaan voor het maximale aantal hoogtemeters in deze regio heeft hij gedacht. En daar is een heel mooi parcours voor bedacht!
Nog voor de voet van de Bemelerberg slaat de rode route rechtsaf. Eerst wordt er opgewarmd in de onderste regionen van de St. Antoniusbank. Na de daaropvolgende draai naar links heb je al snel door dat er iets moois in het verschiet ligt.
Unheimlich
Plots fiets je tussen het groen op een nagenoeg verlaten weg. Het type weg waar een unheimlich gevoel bij hoort. Mag ik hier wel fietsen zegt een stemmetje in je hoofd, terwijl het stiekeme genieten van de omgeving al lang is begonnen. Bij mij wakkert de weg naar Groeve ’t Rooth avonturiers gevoelens op. Alsof je op expeditie bent en wordt getrakteerd op onontdekte doorkijkjes op glooiende heuvels en steile wanden van mergelgesteente. Op ontdekkingstocht in je eigen achtertuin. Het kan!
Zo was het dhr. Goertzen, schoonzoon van Limburgs Mooiste’s eigen routebouwer die de uitdaging aanging een klim te vinden die nog niet bekend was bij de ervaren parcourskenner. Op zijn expeditie ontdekte hij een ‘eigen weg’ waarop een prachtige klim schuilging, onbekend bij de routemeester én zonder straatnaam. Zijn beloning? Dhr. Goertzen werd de officieuze naamgever van deze helling en doopte het stuk steile asfalt tot ‘Us Marie’. Vernoemd naar zijn dochter. Inmiddels is ‘Us Marie’ een vaste naam in de (wieler)wereld.
Op deze pittige helling kun je op meerdere manieren ‘iemands karretje in de poep rijden’!
Geitenpad
Tussen al het natuurschoon loopt de weg verder, vals plat omlaag, totdat je een driesprong nadert. Rechtdoor biedt het bord “eigen weg” weinig perspectief. Verder uitbollen zit er niet in. Op links wordt de aandacht gegrepen door de verweerde restanten van een oude kalkoven. Het eerste teken dat de historie van deze omgeving prijsgeeft. Wanneer je je ogen weer naar het asfalt wendt wordt duidelijk dat het tijd is om te schakelen. Naar een lichter verzet welteverstaan.
Us Marie heet je welkom. Of het een hartelijke ontvangst is mag je zelf uitmaken. Want na 90km of zelfs 120km in de benen geeft een klim uit het genre stevige kuitenbijter een goed argument voor godslaster. Toegegeven, het helpt wel. Een stevige driftbui door de pedalen janken geeft dan net dat extra zetje richting de top.
Kijk er trouwens niet gek van op als er aanmoedigend gemekker klinkt uit het struikgewas langs deze helling. Want als er een klim is die bekroond mag worden tot ‘geitenpad van Limburg’ dan is het deze wel. Soms is het zelfs slalommen tussen de kraalvormige keutels.
Op de nabijgelegen velden grazen geiten en schapen, maar ze willen nog wel eens op de weg gaan staan. Je bent dus gewaarschuwd. Op deze pittige helling kun je op meerdere manieren ‘iemands karretje in de poep rijden’!
Gerstenat
De klim zelf is recht voor zijn raap. Startend met een stevige 8% word je al snel verleid om uit het zadel te komen. Vlak voordat het steilste gedeelte wordt opgeserveerd zie je aan je rechterhand nog een glimp van een ingang naar de oude groeve. Een trap of 3 later betreden je wielen de dubbele cijfers. 10% Laat het stroeve wegdek van Us Marie optekenen. Was je nog geen zweetparels aan het kweken dan gaat dat nu zeker gebeuren!
Bovengekomen loopt het nog even vals plat door om daarna met een haakse bocht naar links te draaien. Hier wacht het slot van deze kleine ‘expeditie’. Van bovenaf kijk je langs de mergellagen gevormd door de Krijtzee die hier miljoenen jaren geleden lag. Een indrukwekkend uitzicht in de oude groeve waar je nog even op moet teren. Nog 20km te gaan tot dat heerlijke potje gerstenat bij de finishboog!
Tekst & beeld: Grimpeur.nl
0 reacties