Je kent ze vast wel, die momenten waarop je tijdens het fietsen door ons mooie heuvelland je fietsmaten aankijkt en zegt “Limburg, je zal er maar wonen….uhhh, fietsen”. Vanuit ‘de poort’ van Zuid-Limburg bereiken wij binnen 20 minuten het centrum van Nederlands wielerhoofdstad, Valkenburg. Een ongekende weelde voor de wielerliefhebber.

Anderen zitten uren in de auto, of boeken een weekendje-weg in een hotel of B&B. Om het voor iedereen wat aangenamer te maken. Vrouwlief gaat mee, die kan zo een dagje gaan shoppen. En vaders kan lus 1, 2 of 3 van de Amstel Gold Race gaan fietsen….zoiets als het mes dat aan twee kanten snijdt!

Negen van de tien keer gaat mijn, of beter gezegd onze wekelijkse rit door het heuvelland. ‘Vlak’ fietsen kan altijd nog. Of we moeten er om welke reden dan ook toe ‘gedwongen’ worden. Vaak zijn het, wat wij zelf noemen, relaxte tochten met over het algemeen lekkere beklimmingen zoals de Bemeler, Loor,- en Schweiberg. Soms maken we het ons zelf wat zwaarder, of beter gezegd ‘epischer’ met de Cauberg, Eyserbosweg en/of de Keutenberg. En dat zal dan ook iedereen weten!

“Soms maken we het ons zelf wat zwaarder,
of beter gezegd, epischer”

Wij kunnen iedere week naar gelang lus 1, 2, 3 of willekeurige variant van Limburgs Mooiste fietsen als we dat willen. En zijn we dan eens aan wat anders toe dan is de Belgische voerstreek niet ver weg. Net als de Ardennen en Eifel trouwens. Lucky bastards zijn we 😉

Maar hoe verwend we ook zijn, ook voor ons geldt dat aan iedere tocht een eind komt. En met de nodige kilometers en hoogtemeters in de benen vallen die laatste 10 à 15 kilometers vaak vies tegen. Afhankelijk van de vorm van de dag natuurlijk. Je ruikt dan weliswaar bijna het thuishonk, er wachten nog wel enkele kilometers huiswaarts. Veelal vals platte kilometers welteverstaan.

Vanuit Valkenburg is de keuze reuze maar echt fijn is het dan bijna nergens. Nemen we de Emmaberg, 4% over een hobbelig tegelpad of gaan we langs ‘Jomanda’, 3% over slecht wegdek richting Camping de Bron? Of toch liever over de Sjtoepert 4 à 6%. Na een vervelend lange aanloop, ook niet altijd even fijn.

De sluiproutes via Ravensbosch tegen 4% of Ulestraten 3% winnen ook de populariteitsprijs niet. Het zijn stijgingspercentages waar we normaalgesproken niet voor terugdeinzen maar deze doen vaak echt wel even pijn. Volgende keer dan maar de westelijke route nemen. We hebben het gewoon voor het uitkiezen.

“Limburg, je zal er maar wonen, uhhh fietsen!”

Vind je dit leuk? Lees dan meer ‘wieler-bevindingen’ van Christopher op Christopher’s blog
Lijkt het jezelf ook leuk om jouw eigen artikel terug te zien op grimpeur.nl? Stuur dan even een mailtje naar grimpeur.nl@outlook.com