Tja prachtig die Mt. Ventoux wat een epische beklimming. Maar meer dan twee echte haarspeldbochten ga je niet tegenkomen in je zegetocht naar boven. De Stelvio, dat is een klim voor de echte wieler puristen. Hier kan je jezelf naar boven slingeren door 48 haarspeldbochten. Beter dan dit wordt het toch niet?

Het blijft iets magisch hebben die helicopter beelden van alpencols Sierlijk slingert het asfalt langs de bergwand omhoog. Het zijn net kunstwerken. Maar waar komt die fascinatie van haarspeldbochten toch vandaan?

Richtpunt

Je kent ze wel van die lange N-wegen die voor je uit aan de horizon verdwijnen. Strontvervelend zijn die dingen. Je hebt nergens een richtpunt waar je jezelf naartoe kunt takelen. Dit is wat haarspeldbochten zo mooi maakt. Je hebt steeds een richtpunt om naar toe te fietsen. Op de Stelvio kan je jezelf dus 48x voor de gek houden dat je naar de laatste bocht sprint. Als dat geen toptijd oplevert!

Stijgingspercentage

Haarspeldbochten hebben een unieke eigenschap. In de buitenbocht loopt het asfalt gelijk op, maar in de binnenbocht zijn ze veel steiler. Wie de kortste weg wil afleggen heeft dus power in de beentjes nodig! Deze bochten zijn dus perfect om je fietsmaten op het rooster te leggen door een verpletterende demarrage. Merk je dat je kameraden steeds ruimer door een haarspelbocht gaan fietsen en heb jezelf nog wat jus in de benen. Dan is dat het moment om aan te gaan!

Je ziet je tegenstanders

Leuk dat je elkaar kan zien, maar dit werkt natuurlijk twee kanten op. Het aanzicht van jouw fietsmaat die al door de haarspeldbocht heen is en al een “verdieping hoger” fietst is natuurlijk niet altijd even motiverend. Maar hoe heerlijk is het om zelf omlaag te kijken naar de mindere goden die aan het afzien zijn na jouw splijtende tempoversnelling. Lekker bezig!