Bij het horen van de naam Schulsbergweg zal er waarschijnlijk geen belletje gaan rinkelen. Maar de top van deze klim is wel een heel bekende. De Schulsbergweg staat ook wel bekend als de Zuidoostelijke beklimming van de Kruisberg. Deze kuitenbijter zal bij veel wielerliefhebbers nog leuke herinneringen oproepen. Er zijn er maar weinig die hier met een stalen gezicht naar boven rijden. Op de Kruisberg is het altijd harken.

De Schulsbergweg is een ander verhaal dan de Kruisberg, je doet er zo’n 400 meter langer over om de top te bereiken. En dat is goed nieuws voor je benen! De gemiddelde helling ligt rond de 4%. Het steilste stuk telt 300 meters tegen ongeveer 10%, met uitschieters naar de 12%. Dat klinkt alsof je je toch aardig in het zweet moet werken, maar toch worden deze stijgingspercentages op wonderbaarlijk makkelijke manier verwerkt op de Schulsbergweg.

Waar dat aan ligt? Ik denk dat het uitzicht hier de grote schuldige van is. Man, man, man wat is dit een pareltje zeg! Deze klim verveelt geen moment. Vanaf de voet in Nijswiller tot op de top bovenaan de Kruisberg is het genieten geblazen. De laatste 300 meter voor je het bos in duikt zijn het mooist. Je krijgt een prachtig uitzicht over Zuid-Limburgse landerijen voorgeschoteld, met in de verte het dorpje Wahlwiller. Met een beetje geluk zie je in de verte zelfs een aantal dappere pedaalridders zich verzetten tegen de oplopende hellingspercentages van de Kruisberg. Toezien hoe andere wielrenners afzien doet altijd goed!

De beklimming

Het wegdek van de Schulsbergweg is karakteristiek te noemen. Dit is zeker geen tapijtje! Maar het past wel in het totaalplaatje van de klim. De zachte middenberm aan de voet verandert langzaam in een kiezelstrook, let dus een beetje op waar je fietst, want er liggen steentjes op het wegdek. Dit klinkt misschien alsof ik je nu een onderkomen geitenpad opjaag. Maar dat valt echt mee. De beklimming is goed te doen te doen met de wielrenfiets.

Van voet tot top leg je ongeveer 1200 meter af over een gemiddelde helling van 4%. De aanloop is mild, door de slingerende weg zie je ook niet goed hoe de klim zich ontvouwt. Je hebt vooral tijd om te kijken naar het landschap en de koeien die in de weilanden om de klim staan. Na 500 meter te hebben gefietst begint het wegdek op te trekken naar wat serieuzere percentages. Wanneer je het bankje aan de rechterkant bent gepasseerd wordt het echt klimmen. Maar met iedere gewonnen hoogtemeter wordt het uitzicht dan mooier, totdat je de schaduw van het bos inrijdt…

In het bos bereikt de Schulsbergweg zijn maximale helling. 100 meter met een gemiddelde van 12% en wellicht nog wel een plaatselijk stukje weg dat daarboven komt. Even uit het zadel komen en op de tandjes bijten dus. Eenmaal uit het bos leg je de laatste meters af. Richting de top zie je de hoge bermwanden in dit stuk holleweg langzaam wegzakken en een wijds landschap ontvouwt zich. In de verte staat een solitaire eik je op te wachten. Naast de stam staat een wegwijzer op de vijfsprong die je richtingsgevoel een stukje helpt. Maar de gelouterde grimpeur zal deze niet nodig hebben. De zendmast in de verte verklapt een mooie vervolgroute. Stuur je wiel die kant op en zet koers naar de Eyserbosweg!

Profiel van de Schulsbergweg (Kruisberg Zuidoost)

Locatie: Nijswiller
Type klim: Onregelmatig
Gem. Stijging: 4 %
Max. Stijging:  12%
Lengte: 1200m
Hm: 49 m

Zoek je wat meer uitdaging dan is de Kruisberg vanuit Wahlwiller een echte kraker. Vervolg je weg richting de Eyserbosweg en je hebt een klassieke combinatie uit de Amstel Gold Race te pakken! Zelfs de profs rijden hier niet met een strak gezicht naar boven!