De Scholtissenholenweg, door het hol van de Bokkenrijders

Er is maar één bocht nodig om je even terug te brengen naar de 17e eeuw. Een tijd waarin de Bokkenrijdersbende van Geerling Daniëls uit Wolfhagen actief was in de omgeving van Schinnen. Die bocht ligt aan de voet van de Scholtissenholenweg een oude holle weg, verweerd en verwilderd, die de sporen van de moderne tijd weet uit te wissen. Op het verweerde asfalt bezaaid met takken, bladeren en weggespoelde grond uit de geërodeerde bosranden wordt je opgezogen in deze donkere helling. De weg kronkelt zich omhoog in het bosgroen, een einde is niet in zicht.

Na 70 kilometer fietsen tref je de Scholtissenholenweg in zowel de 100km als 130km blauwe route van Vebego Limburgs Mooiste. Het passeren van het in renaissancestijl gebouwde Fabritiushuis vormt het startschot van de beklimming. Eenmaal de bocht om bevindt je je in een ‘17e eeuwse steeg’. Gevangen tussen de veldbrandstenen van monumentale panden kun je nog maar één kant op. Omhoog het bos in.

Eenmaal opgeslokt door het bos gaat de weg omhoog zonder einde in zicht.

Grimmig

Op een grauwe dag heerst er een grimmige sfeer op de Scholtissenholenweg. Bij het betreden van de holle weg wordt je omringd door steile bosranden. Zichtbaar hebben de bomen langs de weg moeite om de tand des tijds te doorstaan. De grond waarin ze zijn grootgebracht is weggespoeld en hun wilde wortels die vast geklauwd zitten in het talud liggen bloot. Takken kronkelen als lange armen met grijpende vingers over het wegdek en sluiten het zicht op de hemel. Je wordt omhult door de schaduw. Het is hier niet moeilijk om in te denken dat de Bokkenrijders juist deze plek hebben verkozen om hun rituelen te plegen en dievengoed te verbergen. In de 17e eeuw was dit geen plek waar je alleen wilde zijn bij het vallen van de schemering.

In de 17e eeuw was dit geen plek waar je alleen wilde zijn
bij het vallen van de schemering.

Alleen ben je zeker niet als je op 10 juni van plan bent om de blauwe lus van Vebego Limburgs Mooiste te bezweren. Samen sta je sterk op weg naar boven. Daar kan een macabere bosweg niks aan veranderen. De top van de Scholtissenholenweg ligt op ongeveer 800 meter van het Fabritiushuis. Met het gemiddelde hellingspercentage dat rond de 5% ligt maakt deze “kippenvelklim” het je sportief niet te moeilijk. Maar met dit verhaal tussen de oren is het misschien wel lastig om je krachten te beteugelen. Het bekruipende gevoel dat een sinistere Bokkenrijder op je neerkijkt vanaf de hogergelegen bosrand is reden genoeg om die trouwe tweewieler eens goed de sporen te geven! Brrr, snel weg hier!